Hallo allemaal,

Eerst bedankt voor alle reacties! Echt heel leuk om te lezen dat zoveel mensen met je meeleven

Het even geduurd voordat ik heb geschreven doordat ik, net als de meeste westerse, last kreeg van mijn maag en darmen. Vanaf dinsdag heb ik mij niet goed gevoeld waardoor ik bijna dacht ik ga naar huis! Gelukkig heeft een dagje vrij met heel veel slapen mij goed gedaan! Ook heb ik een pot nutella ( voor 5 euro!!..) gekocht om zo een beetje Nederland bij me te hebben. Ik heb wel koekjes, alleen die vullen niet genoeg.
Vorige week vrijdag ben ik naar het Doingoood huis afgereisd. Een beetje later vertrokken dan de bedoeling was, waardoor ik in het donker aankwam wat ik eng vond. Gelukkig heb ik dat gewoon overleeft, waardoor ik begon te twijfelen aan mijn constante alertheid. Het is goed dat ik oplet, maar misschien overschat ik het toch te veel en is het veiliger dan ik denk. Ik werd opgehaald door 2 vrijwilligers van het huis. Voor mij was het huis een hotel! Het zag er allemaal veel netter uit dan dat ik gewend ben. Het huis staat in Nyali waar de rijke Kenianen wonen. Ik woon echt in de stad ( of ja net iets er buiten). Een betegelde douchewand zoals ik ze in Nederland ken was dus luxe voor me :P De mensen daar zijn super leuk en hebben goed voor me gezorgd, zeker omdat ik toen al darmklachten had van de spinazie die ik op had. Zaterdagochtend om half 8 begon het dan echt! We werden in een busje opgehaald waarna we 100 km moesten rijden. Je zag zoveel! Eerst reden we door Nyali waar je de rijken zag, maar na een paar km kwamen we door het platteland waar je echt huisjes van golfplaten zag, maar ook hutjes! Zo gek idee dat er zoveel verschil zit in de inkomen van mensen. Het is lastig voor te stellen dat er in Nederland ook zoiets zo zijn. Met Melissa ( mijn kamergenootje ?) heb ik het hier ook over gehad. In Nederland zou zoiets meteen aangepakt worden terwijl het hier zo normaal is. Maar goed ik heb dus met veel interesse naar de omgeving gekeken. Hierna kwamen we aan bij Tsavo National Park. Vanaf hier kon het dak een halve meter omhoog. Zo konden we goed foto's maken en waren we veilig voor de apen. Onze toch begon door een kale, droge oppervlakte. We waren zo blij toen we het eerste dier zagen, bleek het een dode buffel te zijn. Beetje jammer. We hadden een teken afgesproken als we een dier zagen, namelijk kloppen op de bus net zoals je bij de matatus doet als je wilt uitstappen. Dieren vinden het heel gek niet fijn als je als een gek gaat schreeuwen.. :p iedereen was heel geconcentreerd aan het zoeken want we zagen maar niks. En toen zag ik hem een dik dik, het kleinste hertensoort! Hierna volgde al snel het bericht dat er cheetah's waren gespot. Hier zijn we natuurlijk naar toe gegaan, net als andere busjes waardoor we er met een aantal stonden. Dit vonden de cheetah's niet erg en gingen gewoon verder met een soort tikkertje spelen. Ze stonden wel een eindje van ons af waardoor we met camera's inzoomde om ze echt goed te zien. Gelukkig zie je het op de foto's die Ursula met haar camera nam erg goed. Hoe dieper we in het gebied kwamen hoe meer dieren we zagen. Ik verwijs even naar de foto's waar ik beschrijvingen bij heb. Uiteindelijk kwamen ze ook steeds dichterbij. Dat was zo gaaf! Ik snapte opeens de mensen die in de natuur gaan wonen om dicht bij de dieren te zijn. Het is zo onwerkelijk dat je zo dicht bij de dieren bent. Je hebt de neiging om ze te aaien en te knuffelen. Een soort puppyliefde bouw je daar echt wel op voor de dieren en de natuur. Er waren verschillende terreinen waardoor dit ook erg mooi was om te zien. Je had groene gebieden met veel bosjes, maar ook gebieden met hoog gras of veel rood zand. Nu ik dit typ wil ik wel weer terug!
Uiteindelijk gingen we richting ons hotel. Deze was ook echt heel mooi. Hij is wat hoger gebouwd en vanaf het terras kun je uitkijken op een drinkplas waar olifanten komen drinken. Met wat trappen naar beneden kun je kijken hoe ze dronken en stond je op tien meter afstand. De kamer bood ook uitzicht op het park en je zag zo ver als je kon kijken alleen maar natuur. Ook een luxe was de warme douche. Deze was dan niet zo warm als in Nederland maar dat is ook niet nodig in Kenia met de warmte.
Hierna was het lunchtijd met een lopend buffet, waardoor ik me weer lekker een westerse toerist voelde. De afgelopen dagen heb ik in het echte Kenia geleefd, waardoor ik het ook wel lekker vond om weer een keer een toerist te zijn waar ze qua eten op hadden gerekend. Ik was gewend aan chapati en thee met melk, waardoor een salade met cola er goed inging. Na de lunch vervolgde onze safari zich. De dieren kwamen nog dichterbij en de conclusie was dat er erg veel olifanten leefde in het park! Om half 7 word het donker dus dan moet je terug zijn. Die dag hadden we alleen de olifant en buffel van de big five gezien. Er werd ons al verteld dat de nijlpaard niet ging lukken. Het was te ver reizen naar de plek waar ze konden zitten.
De volgende morgen gingen we rond 7 uur alweer op pad. We hadden meteen geluk want we hoorde dat er leeuwen waren! Deze hadden we dag ervoor op een erg grote afstand gezien en zelf met inzoomen was het lastig om ze te zien. Maar nu zaten ze op een rotsblok en wij stonden maar op 20 meter van ze af. Dit vond ik zo magisch. Alles was gewoon onwerkelijk en heel mooi. Ik was zo blij dat mijn ouders mij dit cadeau hadden gedaan voor mijn slagen en alles. Het beste cadeau dat ik ooit heb gehad!
Om half 11 reden we het park weer uit nadat we 3 van de big five hadden gezien en genoeg andere dieren zoals op de foto's te zien is. We gingen naar de Masai krijgers. Deze leven nog echt zoals wij ze van groeten uit de rimboe kennen. Voor een bepaald bedrag geven ze je een rondleiding door hun dorp. Het voelde wel erg commercieel doordat ze ook dingen wilde verkopen. Maar wel leuk om te zien dat het ook anders kan. Ze wonen in hutten gemaakt van koeienvlaai. Deze hutten breken na 8 maanden af waardoor ze weer opnieuw beginnen. Verder hadden ze geiten, koeien en kippen om zich zo te verzorgen. Ik heb ook meegedaan met een ‘dans' van hun. Er volgen snel meer foto's met mij er ook meer op, maar voor nu heb ik de foto's van Ursula's site gehaald zodat jullie een indruk hebben van mijn indrukkende weekend. Morgen ga ik weer naar het Huis waardoor ik meer foto's heb. De mobile clinic is deze week niet doorgegaan. Dit doordat we niet goed op de hoogte waren wat het inhield. Nu wel dus vertrekken we maandag tot waarschijnlijk woensdag. Met de mobile clinic trek je Kenia in opzoek naar kinderen met een handicap die ze vaak wegstoppen of gewoon behandeling niet kunnen betalen. De clinic gaat van maandag tot vrijdag op pad, waarbij je slaapt in hostels en goedkope hotelletjes. Ik krijg dus echt een heel stuk Kenia te zien, als het door gaat want met die Hakuna Matata weet je het nooit ;) En anders de week erop,want ik heb echt mijn zinnen erop gezet! Samen met Melissa en Louise ( 2 andere Nederlandse vrijwilligers) en de mensen van de clinic zitten we in een grote jeep. Wij willen waarschijnlijk woensdag de bus terug pakken, omdat het anders lange dagen worden. Je ziet veel, maar zit ook erg veel. En op dit moment zijn we alle 3 niet al te fit, waardoor we aan ons zelf willen denken.

Liefs